Wycieczka marzeń
Od dawna marzyliśmy o dłuższej, kilkudniowej wycieczce w jakieś ciekawe miejsce.
Nasze marzenie spełniło się w maju tego roku.
Dnia 9 maja wyjechaliśmy na czterodniową wycieczkę w Góry Stołowe oraz do Pragi. (42 uczniów z klas II – VI wraz z opiekunami : p. Wiesławą Adamczyk, p. Moniką Walewską, p. Marią Wencel i państwem Elwirą i Danielem Wawryniukami).
Naszą bazą wypadową była urocza przygraniczna miejscowość w Kotlinie Kłodzkiej – Kudowa Zdrój. Zamieszkaliśmy w stylowej willi „Agat”.
Pierwszym miejscem, które zwiedziliśmy w drodze do Kudowy, był Wrocław. To miasto położone nad Odrą posiadające wiele zabytków, 100 mostów oraz… 400 mosiężnych krasnali ustawionych na chodnikach, latarniach, schodach i mostach bardzo nam się podobało. Największe zainteresowanie wzbudziło afrykarium w tamtejszym ZOO. Podziwialiśmy najnowocześniejsze w Polsce oceanarium z bajecznie kolorowymi rybami i dziwacznymi morskimi stworami.
Drugi dzień obfitował w niezwykłe doznania. Pojechaliśmy bowiem do Pragi – stolicy Czech, oddalonej od granicy o około 150 km. Dla niektórych dzieci była to pierwsza zagraniczna podróż i bardzo to przeżywały.
Miasto zaskakuje turystów swoją wielkością i pięknem. Pani przewodnik oprowadziła nas po miejscach najbardziej godnych uwagi. Słynne praskie zabytki: zamek Hradczany, Most Karola, Ogrody Senackie, Stare Miasto, Katedra św. Wita oraz panorama miasta wprawiły nas w nieskrywany zachwyt.
W Pradze spędziliśmy cały dzień który minął jak jedna chwila. To cud, że nie zgubiliśmy się wśród tłumu turystów z całego świata. Na pewno pomogły nam zielone czapeczki, które były nieodłącznym elementem naszego stroju przez 4 dni, czujność opiekunów oraz nasze zdyscyplinowanie.
Trzeci dzień przeznaczony był na zwiedzanie Parku Narodowego Gór Stołowych. I znowu oczy szeroko otwarte z zachwytu! Po niezliczonej ilości kamiennych schodów wdrapaliśmy się na najwyższe wzniesienie – Sczeliniec Wielki. Mieliśmy szczęście trafić na piękną słoneczną pogodę, dlatego też mogliśmy podziwiać w całej okazałości panoramę Sudetów: Góry Stołowe, Góry Sowie, Góry Złote, a nawet sudecką królewnę na horyzoncie – Śnieżkę, oczywiście pokrytą śniegiem!
Później drogą nad przepaścią – wąską i krętą (och, były emocje) pojechaliśmy pospacerować w labiryncie Błędnych Skał. To dopiero była zabawa! W niektórych miejscach były takie wąskie przejścia, że trzeba było „wpasować się” w szczelinę, by pójść dalej. Ale na szczęście wszystkim się udało.
Tego samego dnia obejrzeliśmy w pobliskich Wambierzycach ruchomą szopkę bożonarodzeniową (jak oni to zrobili?) , a w Czermnej – kaplicę czaszek, która wzbudziła mieszane uczucia.
Przeszliśmy również szlak ginących zawodów, obserwując pracę kowala i garncarza. Ten ostatni pomógł nam we własnoręcznym wykonaniu glinianego cud – naczynia. Swoje arcydzieła przywieźliśmy do domu na pamiątkę.
Na zakończenie tego obfitującego w wydarzenia dnia nasza gospodyni przygotowała ognisko z pieczeniem kiełbasek. Jako że nasz pensjonat położony był na wzgórzu, w czasie relaksu przy ognisku mogliśmy podziwiać panoramę Kudowy i okolicznych gór, które wyglądały bajecznie na tle zachodzącego słońca.
Czwartego dnia w powrotnej drodze do domu wstąpiliśmy do Wałbrzycha, by zwiedzić słynny zamek Książ, trzeci co do wielkości w Polsce (po Malborku i Wawelu).
Wysłuchaliśmy wzruszającej historii urodziwej księżnej Daisy, obejrzeliśmy jej komnaty urządzone z przepychem oraz ogrody tak piękne, że chciałoby się tam pozostać i patrzeć bez końca.
Ale trzeba było wracać.
Do Łęczeszyc zabraliśmy ze sobą najpiękniejsze wspomnienia, które długo będziemy przechowywać w pamięci oraz postanowienie, że kiedyś na pewno jeszcze tu wrócimy…
Galeria zdjęć: http://pspleczeszyce.edupage.org/photos/?photo=album&gallery=62
